- imtina
- -ı[imtina:]is. 旧́ 戒除, 戒绝, 避免, 回避◇ -den \imtina etmek 戒除, 戒绝, 避免, 回避: Suçlu doğruyu söylemekten imtina etti. 罪犯不交待实情。İmzadan imtina etti. 他不签字。
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
imtina — <ər.>: imtina etmək – boyun qaçırmaq, çəkinmək, istəməmək, rədd etmək. Yeməkdən imtina etmək. Qonaqlıqdan imtina etmək. – Rzaqulu xan səfarət ümurunda təcrübəm yox deyə, səfarətdən büsbütün imtina edirdi. M. S. O.. Mehriban açıqdanaçığa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imtina — is., esk., Ar. imtināˀ Kaçınma, sakınma, çekinme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller imtina etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
imtinâ — (A.) [ عﺎﻨﺘﻡا ] kaçınma. ♦ imtinâ etmek kaçınmak, geri durmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
imtina’ — ə. 1) çəkinmə, istəməmə; 2) boyun qaçırma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
İMTİNA' — Feragat edip geri durma. * Muvafakat etmeme. Çekinme. İstememe. Yapmama. * İmkânsızlık, mümkün olmayı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
imtina — kaçınma; çekinme … Hukuk Sözlüğü
imtina etmek — bir şeyi yapmaktan kaçınmak, çekinmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
İMTİNA-İ HAKİKİ — Bir şeyin mümkün olmamasının aklen zaruri olması. (Meselâ: Bir kimse kendinden yaş bakımından büyük olan başka bir kimse hakkında: Bu benim oğlumdur diye iddia etse, dâvâsı dinlenmez. Çünkü, kendinden yaşça büyük bir adamın, kendisinin neslen… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İMTİNA-İ ÂDİ — Bir şeyin olması âdeta mümkün olmamak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mümtənə’ — ə. imtina edilən, rədd edilən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
irzir — imtina, muvafakiyetsizlik, becerilmemek, hakkından gelinmemiş … Çağatay Osmanlı Sözlük